Hannover, de hoofdstad van Nedersaksen, heeft een roemruchte geschiedenis. Een verhaal van keurvorsten en koningen, to de verwoesting in WO II en wederopbouw.
Hannover ontstond al in de vroege middeleeuwen aan de hoge oever van de rivier Leine. Hohe Ufer is waarschijnlijk ook de oorsprong van de naam Hannover.
Op deze strategisch gunstige plek ontstond al snel een levendige handel. De stad sloot zich in de 13e eeuw ook aan bij het Hanze-verbond, met nog meer welvaart tot gevolg.
Aan deze tijd herinnert nog het oude raadhuis (Altes Rathaus). Dit gebouw heeft de typische Noord-Duitse baksteengotiek, zo kenmerkend voor vele Hanze-steden.
De stad bouwde ter verdediging een stadsmuur, en werd met bastionnen en grachten een vestingstad naar Hollands voorbeeld.
In de Dertigjarige oorlog koos hertog Georg van Braunschweig-Lüneburg de stad als zijn veilige residentie en inderdaad, Hannover werd wel belegerd maar nooit veroverd.
In 1692 werd Braunschweig-Lüneburg, waar Hannover toe behoorde zelfs "gepromoveerd" tot Kurfürstentum van het Heilige Roomse Rijk, met hertog Ernst August als eerste keurvorst, oftewel koning.
De vrouw van Ernst August, Sophie, stamde ook af van het Engelse koningshuis, en was 57e in lijn om daar troonopvolger te worden. Maar toen er een nieuwe wet in werking trad, dat alleen protestanten de troon mochten bestijgen, steeg zij met stip naar nummer 1!
Helaas stierf Sophie 2 weken te vroeg, waardoor haar zoon Georg Ludwig in 1714 de Engelse King George I werd. Vanaf dat moment waren de koningen van Hannover ook koning van Groot Brittannië en Ierland.
Na de dood van Koning Willem IV stopte deze situatie. In Engeland werd zijn nichtje Queen Victoria. Omdat in Hannover mannelijke erfgenamen voorrang kregen, werd zijn broer Ernst August koning van Hannover.
Ernst August I (zo genoemd hoewel hij eigenlijk de tweede vorst was met deze naam) was opgegroeid in Engeland, maar kwam terug naar Hannover. Hij bleek een zeer conservatieve, en impopulaire koning.
Hij verwierp de nieuwe grondwet, waartegen de Göttingen Sieben protesteerden. Al deze 7 professoren, waaronder de gebroeders Grimm, werden ontslagen.
Ernst August I probeerde iedere vooruitgang tegen te houden, zo ook de spoorwegen. Niemand hoefde immer sneller te reizen dan hijzelf. Pas aan het eind van zijn leven won hij iets aan populariteit door voor het volk op te komen.
Zo had hij zich jarenlang verzet tegen het bouwen van een gebouw voor de Opera. Uiteindelijk gaf hij toe, al werd het gebouw pas na zijn dood afgebouwd, en door zijn zoon geopend.
Die zoon, koning Georg V, maakte het nog bonter. Hij wilde terug naar een absolute monarchie, waar in de rest van Europa die juist werd ingeruild voor een constitutionele monarchie.
Ook weigerde hij zich aan te sluiten bij Pruisen, waarna dat steeds machtiger wordende rijk zijn koninkrijk simpelweg innam. Daarmee was Georg V de laatste koning van Hannover.
Voor de stad betekende dit alleen maar goed nieuws. De Middeleeuwse gilden werden afgeschaft en vervangen door vrije handel. Een toename van de industrie en economische groei waren het gevolg.
Met economische groei nam ook de bevolking van Hannover toe, evenals het bestuur. Dat zorgde ervoor dat het oude raadhuis te klein werd. Er moest een nieuwe gebouwd worden.
En dat gebouw moest, naar de tijdsgeest van het nog jonge Duitse Rijk, een imposant bouwwerk worden, naar het voorbeeld van de Dom en de Reichtag in Berlijn.
Er werd van 1901 tot 1913 gebouwd aan het nieuwe raadhuis, en het resultaat mocht er zijn. Met een imposante koepel waar de Duitse keizer Wilhelm II jaloers op was. Opmerkeijk is ook de unieke booglift die in de koepel is opgenomen, naar het uitzichtsplatform op het gebouw.
Helaas bleven de oorlogen van de 20e eeuw Hannover niet bespaard. sterker nog: Hannover staat op plaats zeven van meest verwoeste Duitse steden in de Tweede Wereldoorlog.
Na de oorlog was het tijd voor de wederopbouw. Daarbij werd in Hannover het stratenplan grondig herzien, met het oog op een toename van autogebruik. Hiervoor werden ringwegen in de stad aangelegd, revolutionair in die tijd.
Ook werden veel historische gebouwen in de Altstadt opnieuw opgebouwd. Sommigen werden daarbij ook verplaatst, zoals het prachtige woonhuis van filosoof en wetenschapper Leibniz, dat op de Holzmarkt is gereconstrueerd.
Een gebouw dat bewust niet is gereconstrueerd, is de Aegidienkirche. Op deze manier fungeert het gebouw als monument ter nagedachtenis aan de verwoestingen van de oorlog.
Uiteraard is dit slechts een beknopt overzicht van de geschiedenis van Hannover. Meer weten? Boek dan een leuke rondleiding bij Visit Hannover.
Mercure Hotel Hannover City op 2 minuten wandelen van het Neues Rathaus.
Hotel Königshof am Funkturm in centrum dichtbij het centraal station.