Würzburg, in het Noord-Westen van Beieren, is de start van de Romantische route richting Füssen. Maar met zijn prachtige brug en mooie gebouwen is een stedentrip ook een grote aanrader.
Würzburg is een historische stad aan de oevers van de rivier Main. Bisschoppen hadden het hier lange tijd voor het zeggen, met de absolute macht voor de Prins-Bisschop.
De handel zorgde voor rijkdom in de stad, maar veel gebouwen werden in de dertigjarige oorlog verwoest. Daarna werd de stad in barok-stijl herbouwd.
Een nieuwe verwoesting volgde in de Tweede Wereldoorlog, maar een wederopbouwplan zorgde ervoor dat de stad weer in dezelfde stad werd herbouwd.
We nemen je mee op een stedentrip door Würzburg, te beginnen op de heuvel waar het allemaal begon.
Op de Marienberg, de heuvel op de linkeroever van de Main, zijn al sinds 1000 jaar voor de jaartelling nederzettingen gesticht door verschillende Keltische stammen.
In de 6e eeuw kwamen de Franken naar de Marienberg. De Frankenapostelen Kilian, Kolonat und Totnan waren er missionaris, en rond 700 werd de eerste kerk en klooster hier gevestigd.
Bonifacius maakte in 741 van Würzburg een Bisschopszetel. Uit grafplaten blijkt dat verschillende bisschoppen uit die tijd op de Marienberg begraven zijn.
Rond 1200 werden er verdedigingswerken gebouwd, wat het complex tot een kasteel maakte. De Donjon toren stamt uit 1201, en je kan er bastions, torens en poorten bewonderen.
In de vesting zijn 2 musea gevestigd. Het
Mainfränkisches Museum met kunst uit de verschillende tijdperken, en het Fürstenbaumuseum over de geschiedenis van de vesting. Bezoek aan het complex en de tuinen rondom is gratis, evenals het prachtige uitzicht over de stad.
In 1168 werd de Bisschop van Würzburg benoemd tot Hertog, en vanaf dat moment mochten de bisschoppen zich ook Prins-Bisschop noemen.
Met die benoeming kregen de Prins-Bisschoppen veel macht. Zoveel, dat zij zich gingen gedragen als absolute vorsten, naar het voorbeeld van Lodewijk XIV.
Voor een dergelijke status was het verblijf van de bisschop in Vesting Marienberg niet meer voldoende. En dus besloot Prins-Bisschop Johan Philip II tot de bouw van een groot paleis in de binnenstad.
Maar hij heeft het resultaat nooit gezien, evenmin als diverse van zijn opvolgers. Pas in 1780 was het gebouw gereed, en kon het bewoond worden door de Prins-Bisschop. In 1802 werd het prinsen bisdom opgegheven, en werd het bewoond door de nieuwe heerser: de Koning van Beieren.
In de Tweede Wereldoorlog werd de residentie zwaar beschadigd. Net als de rest van de stad werd het daarna volledig gerestaureerd.
Sinds 1981 staat de Residentie op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Tickets voor een bezoek zijn ter plekke te verkrijgen. De prachtige hoftuinen zijn vrij toegankelijk.
De eerste stenen brug over de Main is in 1120 gebouwd om de vesting Marienberg te verbinden met de stad Würzburg. Deze brug heeft het maar liefst 350 jaar uitgehouden, voordat hij teveel beschadigd was.
De nieuwe, maar nu ook oude brug werd tussen 1476 en 1488 gebouwd, eerst nog wel met houten overbruggingen tussen de stenen pijlers. Vanaf 1512 werden die vervangen door stenen, wat vanwege geldgebrek pas in 1703 werd voltooid.
Tussen 1720 en 1730, ten tijde van de barokke verfraaiing van de hele stad, werden de 12 beelden op de brug toegevoegd. Hiermee lijkt de brug een kleine versie van de Karelsbrug in Praag.
De Alte Mainbrücke is een belangrijke highlight van Würzburg. Je kan er genieten van het uitzicht op de stad, de Marienburg, en het water van de Main. Bovendien kan je er ook genieten van een wijntje: op de brug staat een wijnbar.
Wanneer je vanaf de brug de stad inwandelt kom je al snel bij een mooie Middeleeuwse toren. Het gebouw met toren heet Grafeneckart en maakt deel uit van het stadhuis van Würzburg.
Het gebouw werd in 1180 gebouwd als ambtswoning voor de burgemeester, benoemd door de bisschop. Burgemeester Eckart was ook rechter en plaatsvervanger van de burggraaf. Hij werd daarom ook wel graaf genoemd, vandaar de naam van het gebouw.
In 1453 werd er een toren bijgebouwd, compleet met brand- en stormbel. Ter bescherming van de burgemeester en de raad werd het uitgebreid tot een soort stadskasteel.
Het gebouw werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd maar is nu weer volledig herbouwd en gereconstrueerd.
Naast het Grafeneckart bestaat het huidige stadhuis ook uit het naastliggende rode gebouw en het voormalige klooster erachter.
Als je doorloopt kom je op de Domstrasse, met aan het eind daarvan, uiteraard, de Dom St. Kilian.
De Dom is de vierde grootste Romaanse Dom in Duitsland. In 1040 is begonnen met de bouw, die uiteindelijk met de oostelijke torens in 1237 is voltooid.
In de loop der tijd zijn er diverse aanpassingen aan de Dom gemaakt. Zo is het interieur sinds 1704 grotendeels in Barokstijl gestuct.
Na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog is de Dom weer in geheel hersteld. In 2012 is het interieur gerenoveerd.
Als je eerder op de Domstrasse al linksaf slaat (naar het Noorden), dan kom je op de Marktplatz. Met als grote blikvanger de roodwitte gotische Marienkapelle.
Op deze plek stond vroeger een synagoge, die tijdens een jodenvervolging in de 14e eeuw met de hele Joodse wijk verwoest werd. Daarna is eerst een kleine houten kapel gebouwd, en daarna vanaf 1377 het huidige gebouw dat in 1441 is voltooid.
De 77 meter hoge toren staat opvallend genoeg naast de kerk. Hij werd [as na de voltooiing van het hoofdgebouw gebouwd, en was blijkbaar niet in de eerste plannen opgenomen.
De mooie grote gotische kapel mag formeel geen kerk heten omdat hij niet bij een parochie hoort.
Hoewel we de belangrijkste gebouwen in Würzburg wel genoemd hebben, is er nog veel meer moois te vinden.
Je kan urenlang door de binnenstad dwalen, je vergapend aan de prachtige barokke kerken en gebouwen.
Enkele mooie gebouwen die ik nog wil noemen zijn de Neumünster kerk, de oude universiteit en het Falkenhaus. Maar laat je vooral niet weerhouden om ook de rest van de stad te bekijken. Je zal je niet snel vervelen.